ร้อยเก้า

วันที่สี่ ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกสงบอย่างน่าประหลาด—ไม่ใช่ความสุขเสียทีเดียว แต่เป็นความแน่วแน่ที่สงบนิ่ง เหมือนบางสิ่งในใจฉันได้หยุดนิ่งลงในที่สุด หลังจากที่ต้องวนเวียนอยู่กับความอับอายและความเจ็บปวดมาหลายวัน

ชุดราตรีวางรออยู่บนขอบเตียงราวกับเป็นคำมั่นสัญญา ชุดผ้าไหมสีทองอ่อนนุ่มปักลวดลายละ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ